کد مطلب:31702 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:16

گنجینه پرسمان » اعتقادات

آيا عدالت خداوند فقط در حيطه پاداش و عذاب اخروي معني مييابد؟

با پوزش فراوان از تأخير در ارسال پاسخ

براي پاسخ به پرسش شما بايد ابتدا توجه كنيم كه عدل الهي، رعايت استحقاقها است در افاضه وجود و امتناع نكردن از افاضه و رحمت به آنچه اسكان وجود يا كمال وجود دارد.

اما مطلب مهم ديگر اين است كه بهشت و جهنم جدا از مسأله لقاء پروردگار نميباشد. يعني بهشتها و جهنمها مقصود و مقصد در حركت انسان به سوي كمال مطلوب نيستند و تمامي حركتها به سوي لقاء رب ميباشد. بهشتها و جهنمها از آثار و چگونگي لقاءها است و چگونگي لقاءها نيز بستگي مستقيم با استحقاقها و شايستگيها دارد.

خداوند وجود مطلق، زيبايي مطلق، خير مطلق و كمال مطلق است و عين عدل ميباشد. لكن آنچه كه غضب و سخط خداوند را پيش ميآورد خصوصيات وجودي يك موجود است كه با اسماء جمال حضرت حق سازش نداشته و متناسب با آنها نميباشد. وقتي موجودي با چنين خصوصياتي با خداوند متعال روبرگشته و او را ملاقات كرد، غضب و سخط پيش خواهد آمد.

اگر انسان حامل خصوصيات و رنگهايي بود كه با اسماء رحمت و جمال حضرت حق تناسب نداشت و با همين وضعيت به لقاء خداوند رسيده و با او مواجعه شود، در نتيجه عدم تناسب اين خصوصيات با صفات و اسماء جمال خداوند غضب و سخط ظاهر خواهد شد. در واقع موجودي كه در حركتش به سوي خداوند خصوصياتي را جذب كند كه با اسماء رحمت، متناسب نباشد آن اسماء رحمت كه مقتضاي ذات خداوند است برميگردد و مبدل ميشود به اسماء غضب وقتي انساني با خصوصيات انكار خدا، رد فرامين الهي، عدم قبول پيامبران او، عناد با احكام او، عصيان و طغيان در برابر مبدا متعال قرار گرفت اينجا غضب و سخط خداوند ظاهر ميشود، زيرا ميخواهد مقاومت و مخالفت كند، پس ميشكند، خورد ميشود و ما اين شكستني و خورد شدن را عذاب يا جهنم ميگوييم.

هيچ نامي بيحقيقت ديدهاي؟ يا ز گاف ولام گل، گل چيدهاي؟

اسم خواندي، رو مسمي را بجومه به بالا دان، نه اندر آب جو.

اما اينكه تصور شود اجراي چنين نظام جزاء و پاداشي موكول به آخرت گشته و در دنيا از آن خبري نيست پندار غلطي ميباشد لكن جزاء و پاداش در دنيا آنطور كه از آيات قرآن بر ميآيد الحاقه ما الحاقه و ما درايك ما الحاقه كذيت ثمود و ثماد بالقارعه و فاما ثمود فاهلكو باالطاعتيه و اما عاد فاهلكو بريح مرمر عاتيه

بغير از عذابهاي الهي در دنيا مصيبتهاي وارد و بدتر از همه خلق بد و حرص و آز و حسادت كه صاحبش را ميسوزاند از آرامش محروم ميگردانش و دشمنيها و كينهها كه با وجود رفاه ظاهري طعم لذتهاي مادي از در ذائقه زشتگاران از ميان ميبرد و محروميت از آرامش روح و درك محبت و عشق و موهبتهاي معنوي عذابهاي متنوع ديگري هستند كه خداوند آن را به عذاب زن و فرزندان ناسپاس و ناصالح ميافزايد كه همگي عذابهاي دنيوي هستند و موكول به آخرت نشده است.

برگرفته از:

www. Nahad. Net

معاد يا بازگشت بسوي خدا ج 1و2، استاد محمد شجاعي.